वॉक इन द स्काय!

''बाबा, बाबा, आपण लोकांच्या बाजूचे आहोत की त्यांच्या विरुध्द हो!''

''अरे गधडया, आपण राजकारणात आहोत. आपल्याला लोकांच्या बाजूनेच असावे लागते. नाहीतर लोक आपल्या बाजूने उभे राहतील का?''

''मग आपण लोकांच्या हिताचा विचार करून निर्णय घेतो की अहिताचा?''

''कमाल झाली तुझी. आपण लोकांच्या हिताचाच विचार करून निर्णय घेतो.''

''कोणत्या लोकांच्या हिताचा विचार करतो आपण?''

(मिनिटभर शांतता... बाबांचा आवाज जरा मवाळ होतो.)

''बाळा, तुझा प्रॉब्लेम काय आहे? आज तुला कविता सुचत नाहीयेत का? हे सगळे प्रश्न तुला का पडतायत?''

''बाबा, हे सगळे प्रश् मला स्कायवॉकमुळे पडतायत.''

(आतून आवाज) ''तू कशाला गेला होतास स्कायवॉकवर? थरथरतो ना तो! उगाच काही झालं म्हणजे?''

''आई गं! त्या स्कायवॉकबद्दल बोलत नाहीये मी. आपल्या बालेकिल्ल्यात होणाऱ्या स्कायवॉकबद्दल बोलतोय.''

''(एकदम सभेत बोलल्याप्रमाणे) स्कायवॉक आम्ही त्रिवार होऊ देणार नाही.''

''तेच मी विचारतोय. का होऊ देणार नाही?''

''ते लोकांच्या गैरसोयीचं आहे म्हणून.''

''कोणत्या लोकांच्या गैरसोयीचं आहे?''

''त्या भागातले स्थानिक व्यापारी, दुकानदार...''

''त्यांना कुठे त्या स्कायवॉकवरून चालायचंय? त्यांना तर दुकानात बसायचंय?''

''अरे पण त्यांची अडचण होते ना?''

''कसली अडचण होते?''

''कसली ना कसली अडचण होतच असणार ना! त्याशिवाय का ते विरोध करतायत?''

''पण म्हणजे ते करतायत म्हणून आपण विरोध करायचा?''

''अरे आपले अनुयायी आहेत ते?''

''आणि आपण त्यांचा अनुनय करायचा? नेते आपण आहोत की ते?''

''कसा तू माझा वारसा चालवणार रे बाबा! आजकाल असं नाही चालत. आपल्याला लोकांच्या कलाप्रमाणे चालावं लागतं. त्यांना काय हवंनको, ते पाहावं लागतं. ही बहुमताची लोकशाही आहे बाळा!''

''काय सांगताय? पण, तुम्ही तर वेगळंच वागताय.''

''कसं काय?''

''स्कायवॉकमुळे बालेकिल्ल्यात येणाऱ्या लाखो पादचाऱ्यांची सोय होईल. नुकसान होईल, ते काहीशे किंवा काही हजार माणसांचं. मग आपण जास्त लोकांच्या हिताचा विचार करायचा की मूठभरांच्या हिताचा?''

(पुन्हा मिनिटभर शांतता.)

''बाळा, एकदम सोप्पं करून सांगतो तुला. कायमचं लक्षात ठेव. आपण फक्त आपल्या स्वत:च्या हिताचा विचार करायचा.''

''आणि लोकांचं काय?''

''लेट देम वॉन इन द स्काय!''

(महाराष्ट्र टाइम्स)